باز کردن چشم سوم قسمت پنجم

چشم سوم قسمت پنجم

همونطور که در پستهای قبلی توضیح دادیم باز کردن چشمی در کار نیست.فقط توانایی دیدنی که برای کالبداتری هست رو اگه بتونیم در بیداری هم درک کنیم در واقع چشم سوممون باز شده.همه ی ما موقع خواب دیدن از قدرت بینایی کالبد اتری استفاده میکنیم که میبینیم.این توانایی در زمان بیداری از بین نمیره بلکه بخاطر تربیت نادرستی که داشتیم بمرور فراموش کردیم که همچین توانایی ای هم در ما وجود داره لذا بندرت پیش میاد بتونیم در بیداری هم ازش استفاده کنیم.به عبارت دیگه هر کس با تمرین میتونه تصاویری رو که در زمان رویای شبانه میبینه رو در بیداری هم ببینه.بعلاوه ی تصاویر اطرافش رو

با باز شدن چشم سوم عملا سه جور تصویر برامون قابل درکه.

شاید این اشکال بشه که انقدر مقدمه چینی برای چیه چرا مستقیم نمیریم سر اصل مطلب .جواب اینه که اینها مقدمه نیست بلکه خود جوابه.باز کردن چشم سوم در واقع اتفاق جدیدی نیست همین زندگی خودمون رو که بهش سروسامانی بدیم خود بخود حواس اتری مون باز میشه.نه فقط در دیدن بلکه شنیدن و سایر حواس هم همینطوره.لذا این مهمه که بدونیم دقیقا باید منتظر چه اتفاقی باشیم.

وقتی ادراک دیدن با حواس اتری فعال میشه سه جور تصویر برامون قابل درکه.یکی تصاویر اطراف محل خودمون که تصاویر ثابتی هستن.و یکی تصاویری که مثل فیلم سینمایی برامون نشون داده میشه.و یکی هم تصاویر کم کیفیتی که نوعی از جن عاملشه .مکانیزم اون عالم خیلی پیچیده تر از اینه که بشه همه چیو توضیح داد.مثلا اینکه چرا باید هر وقت انسان روی چشم سومش تمرکز میکنه تصاویری براش نشون داده بشه.مگه اجنه بیکارن که بخوان همیشه در خدمت انسان باشن و تصاویر ی رو بهش نشون بدن.یا حتی ملائک چرا باید همچین کاری بکنن.من جوابش رو نمیدونم.فقط میدونم مثل اینه که سینمای مخصوصی برای هر کس همیشه در حال پخش فیلمه .خودشم چه فیلمی.تصاویر سه بعدی و بسیار شفافتر از چیزی که در بیداری میبینیم.درسته که کیفیت درک و عمق معرفتی تصاویر همون مقداریه که موقع خواب دیدن میبینیم اما در خواب یه حالت منگی وجود داره و انسان کاملا هوشیار نیست.برای همین وقتی خواب میبینیم فقط تصویری رو که بهش تمرکز کردیم برامون تاحدودی شفافه البته شفاف که نیست ولی قابل درکه اما دربیداری همه چیز شفافه حتی قسمتهایی که بهش تمرکز نداریم.در هر صورت این که چرا باید همیشه این تصاویر اماده باشه برای منم سواله.موضوعی که نمایش داده میشه هم اگر چه دست ما نیست ولی تا یه حدی میشه بهش جهت داد.یعنی اصل سوژه رو خودشون انتخاب میکنن ولی میشه خودمون با تمرکز روی تصویر از زوایایی که میخواییم اونو ببینیم شبیه فیلمهای هالیوودی که از هر زاویه یه صحنه ی مثلا اکشنی رو نشون میدن اینجا ما هم در جایگاه همون تدوینگری هستیم که بطور زنده مدیریت میکنه که از چه زاویه ای صحنه نشون داده بشه.

غرض اینکه ما با سه جور تصویر برخورد خواهیم کرد.که هر کدوم در شرایط خاصی دیده میشن.اون بخشی که همیشه اماده ی دیدنه همین تصاویر اطرافه.اما دو تای دیگه نیاز به تمرکز بیشتری داره.

هر سه نوع تصاویر رو در خواب هم میبینیم.موضوع باز شدن چشم سوم درک کردن تصاویریه که گویی همیشه هست.میشه اینطور مثال بزنیم که ماه رو همیشه شب میبینیم اما در بعضی از روزهای ماه در طول روز هم ماه سرجاشه ولی با چشم دیده نمیشه یا همه ی ستاره ها که روز دیده نمیشن ولی هستن .دیدن ستاره در روز نیازمند امکانات خاصیه که به نور روشن روز غالب بشه و بتونه تصویر ستاره رو برامون نشون بده.در چشم سوم هم خواب دیدن ما به نوعی ادامه داره و باید با توانایی ای خاص بتونیم اونها رو ببینیم و صحبت ما در پیدا کردن اون تواناییه .

مدیوم

نکته ی مهم در این ماجرا اینه که در خوابهای صادقه انسان هدایت میشه .گاهی هشدار بهش داده میشه گاهی خبر از حال درونی فرد داده میشه که بدونه در چه وضعیت روحی قرار داره و خلاصه انسان در خواب با نیروهایی ارتباط میگیره که اگه بتونه همون توانایی رو در بیداری هم پیدا کنه روشنه که نتایج بهتری خواهد داشت.چه بسا بتونه با هوشیاری سوالاتی رو هم از اون منبع بپرسه و پاسخ بگیره که این افراد رو مدیوم نامیدن.کسانی که در بیداری میتونن وارد عالم دیگه ای بشن و گاها از اینده خبر بدن.همونطور که موقع خواب دیدن میتونیم از اینده مطلع بشیم مثلا خوابی میبینیم که اگه تعبیرش رو پیدا کنیم معنیش اینه که قراره به مال و ثروتی برسیم حالا خوابمون کی تعبیر میشه بستگی به شرایط خواب داره.گاهی همون موقع تعبیر میشه گاهی یک سال بعد و گاهی ده سال بعد.لذا همین طور مدیومها میتونن از اتفاقات اینده با خبر بشن.ویژگی برتر مدیوم ها اینه که میتونن با کنترل خودشون هم گاهی وقتها از مسائل مطلع بشن .اگرچه توجه به این نکته مهمه که هیچ کدوم از حرفهایی که افراد مدیوم در مورد اینده میگن الزاما درست نیست همونطور که خواب های ما همیشه تعبیر نمیشن.

حالا گمونم بتونیم نتیجه گیری جالبی داشته باشیم.اینکه یه مدیوم با توجه به صفای روحانی خودش میتونه از اینده بگه.به این معنی که هر مقدار خواب فرد واضح و درست باشه میتونه در حالت بیداری هم وارد عالم اتری بشه و تصاویری که میبینه وضوح داشته باشه و صحیح باشه.کسی که در بیداری هم رویا بینی داره اما گرفتار جن شده تصاویری که میبینه اصلا قابل اعتماد نیست و نمیشه بهش اهمیت داد چون با دخالت جن ایجاد شده مثل خوابهای اشفته ای که میبینه.

لذا علاقه مندان به باز کردن چشم سوم یا همون توانایی رویا بینی اگاهانه قبل از هر کاری باید روی صفای روحی خودشون کار کنند والا حتی اگه بتونن رویا بینی اگاهانه داشته باشن ارزشی نداره.

یادمه دوران نوجوانی یه بنده خدایی کلاس اموزش مداحی گذاشته بود و ما میرفتیم در جلساتش شرکت میکردیم.ایشون یه حرفی رو خیلی تاکید داشت ولی اون موقع متوجه نمیشدیم چی میگه .ایشون میگفت مداحی کردن کار سختی نیست ادم یاد میگیره چجوری شعر بخونه که قشنگ در بیاد اما گرم بودن نفس مهمه.مداح اگه نفسش گرم نباشه مجلسش نمیگیره .اما خب ما شور و حال مداحی کردن داشتیم و هیجانش فقط در این بود که سبک یاد بگیریم.بعدها متوجه شدم حرف ایشون چقدر مهم بوده.

باز شدن چشم سوم هم شبیه اینه .یه فنه که با تمرین میشه بهش رسید .کار چندان مشکلی هم نیست.اما مهم اینه روحمون انقدر صفا داشته باشه که با باز شدن چشم برزخی چیزهای خوبی ببینیم.چه فایده همین که تصاویر برامون روشن و واضح بشه یمشت جن بد ترکیب رو ببینیم که میخوان کابوس بهمون نشون بدن و با وحشت از اون حال خارج بشیم.

صفای روح هم با ایمان و هنجار گرا بودن ایجاد میشه.هر قدر زندگیمون روی قوانین ثابتی پیش بره و هر قدر بیشتر روی نفس خودمون کنترل داشته باشیم همون اندازه صفای روحانی خواهیم داشت.خصوصا اگه مواردی که نیاز به مقاومت داشته باشه رو زیاد تجربه کنیم.مثلا کسی که اطرافش خلوته و با کسی صحبت نمیکنه معلومه که غیبت هم نمیکنه اما کسی که در جمعی قرار داره که مرتب در حال غیبت شنیدنه و برای اینکه دچار غیبت نشه مجبور میشه با دیگران بحث کنه یا از غیبت شونده دفاع کنه یا مجلس رو ترک کنه مسلما برای غیبت نکردن زحمت بیشتری کشیده و تفاوتش با فرد قبلی خیلی زیاده.هر دو غیبت نمیکنن ولی نفر اول زحمتی برای غیبت نکردن نکشیده اما دومی خیلی اذیت شده.صفای روحانی نفر دوم خیلی بیشتره.

یا کسی که در خانواده ی مذهبی زندگی میکنه وقت اذان همه میرن نماز میخونن حالش با کسی که در خانواده ی بی نماز زندگی میکنه و برای نماز خوندن کلی مسخره میشه و اذیتش میکنن یکی نیست .

کسی که نسبت به درخواست کمک دیگران خودش رو بزحمت میندازه و از اسایش خودش میزنه که مشکل یه انسان رو حل کنه با کسی که مثلا براش هیچ زحمتی نداره تا همون کار رو انجام بده و انجام میده یک حال رو تجربه نمیکنن

زن جوانی که جذابیت داره و میدونه اگه یکم از موهاش بیرون باشه جذابتر میشه و مردم بیشتری بهش نگاه میکنن اما حجابش رو حفظ میکنه با خانمی که سنو سالی ازش گذشته و حجاب میگیره که زیباتر به نظر برسه خیلی با هم فرق دارن اگر چه در ظاهر هر دو با حجابن.

و ....

و....

و خیلی مثالهای دیگه که هر کس خودش بهتر میتونه تشخیص بده که چیکار باید بکنه تا صفای روحی بالاتری پیدا کنه

این پست در واقع همون باز کردن چشم سوم هم محسوب میشه یعنی استارت کار از اماده شدن برای این توانایی خورده میشه.

برای تجربه کردن دیدن در بیداری چند تا تمرین ساده هست که ان شاالله بیان میکنم در پست های بعدی ولی مهمترین بخشش همین اماده شدن روحی بود باقیش دیگه چند تا فن ساده رو یاد گرفتنه.مثل چند تا سبک مداحی یاد گرفتن که ادم زود یاد میگیره اما گرفتن مجلس نیاز به صفای باطن داره.دیدن با چشم اتری خیلی کار مشکلی نیست اما اینکه چی ببینیم مهمه.

اما برای اماده شدن ظاهری فعلا به یک تمرین اشاره میکنم

بین دو ابرو محلیه که باید روش تمرکز بشه که رویا بینی اتفاق بیافته.برای اینکه متوجه بشید چقدر برای اینکار اماده هستید باید ببینید محل مورد نظر چقدر حساسه.

برای این کار چشمها رو ببندید و نوک خودکاری رو از فاصله سی سانتی ارام ارام به سمت پیشانی نزدیک کنید.وقتی چشمها بسته باشه عملا چیزی دیده نمیشه تا واکنشی داشته باشه لذا هر حسی که بین دو ابرو ایجاد بشه مربوط میشه به چشم سوم.حس خاصیه شبیه گز گز کردنه همراه با درد خفیف .اگه با چشم بسته و از همون سی سانت این حس براتون ایجاد شد کاملا اماده ی رویا بینی هستید و میتونید به مرحله ی بعدی وارد بشید اما اگه چیزی حس نکردید خودکار رو تا محل نزدیک کنید اگه باز هم چیزی حس نکردید با چشم باز این کار رو بکنید که احتمالا حس خواهید کرد اما در صورتی که همچنان حسی بین دو ابرو نداشتید محل رو ارام با نوک خودکار فشار بدید.اگه نشد با سوزن این کار رو بکنید و در صورتی که چیزی حس نکردید با نوک سوزن ارام محل رو لمس کنید و این تمرین رو ادامه بدید تا وقتی که سوزن رو بدون لمس حس کنید بعد با خودکار تمرین کنید بعد با چشم بسته تا جایی که بتونید با چشم بسته خودکار رو از فاصله ی سی سانتی حس کنید .

ماساژ محل میتونه کمک خوبی در تحریک بینایی باشه.

ادامه ی این تمرین و تمرینات دیگه رو در پستهای بعدی ان شاالله عرض میکنم

+ نوشته شده در شنبه بیست و دوم بهمن ۱۴۰۱ ساعت 11:59 توسط Mahdi heydari  |